Strategie opcyjne

Strategie opcyjne to połączenie wielu pozycji w opcjach na dany instrument bazowy.

• Strategia byka (Bull spread) – połączenie długiej pozycji w opcji CALL z niższą ceną wykonania i krótkiej pozycji w opcji CALL z wyższą ceną wykonania. Dzięki temu inwestor może zarobić przy wzroście ceny instrumentu bazowego, a skala zysków i strat jest ograniczona (strategię bull spread można rozgrywać wykorzystując również opcję PUT);
• Strategia niedźwiedzia (Bear spread) – połączenie długiej pozycji w opcji PUT z wyższą ceną wykonania i krótkiej pozycji w opcji PUT z niższą ceną wykonania. Dzięki temu inwestor może zarobić na spadku ceny instrumentu bazowego, a czym skala zysków jest ograniczona. Strategię bear spread można rozgrywać wykorzystując również opcję CALL.
• Strategia stelaża (Straddle) – połączenie długich pozycji (long straddle) w opcjach CALL i PUT z tą samą ceną i terminem wykonania. Inwestorzy stosujący tę strategię generują zyski niezależnie od tego czy cena instrumentu bazowego wzrośnie czy spadnie. Inwestor ponosi stratę, jeśli cena instrumentu bazowego zrówna się z ceną wykonania (można również rozgrywać tę strategię wykorzystując sprzedaż opcji CALL i PUT z tą samą ceną i terminem wykonania – short straddle);
• Strangle – połączenie długich pozycji w opcjach CALL i PUT z tym samym terminem wykonania, ale z innymi cenami wykonania. Inwestorzy stosujący tę strategię osiągają potencjalnie nieograniczone zyski, jeśli cena instrumentu bazowego znajdzie się poza ustalonym przedziałem.
• Strategia motyla (Butterfly spread) – Inwestorzy stosujący tę strategię zawierają cztery pozycje opcyjne. Przykładowo dwie długie pozycje w opcjach CALL i dwie krótkie pozycje w opcjach CALL. Dzięki temu osiągają oni zyski w przypadku utrzymywania się ceny danego instrumentu w ustalonym zakresie.