Kuna chorwacka

Walutą obowiązującą w Chorwacji jest kuna. Znaczenie tej nazwy okazuje się takie samo, jak w języku polskim: nawiązuje do drobnego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych. Wynika to z faktu, że w średniowieczu główną jednostką płatniczą w handlu były skóry kun. Ta historyczna naleciałość do dziś odnajduje odzwierciedlenie w nazwie chorwackiej waluty.

Kuna (kn), oznaczona w systemie ISO symbolem HRK, dzieli się na 100 lip (lp). W obrocie znajdują się monety o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50 lip oraz 1, 2, 5 kun, a także banknoty o nominałach 10, 20, 50, 100, 200, 500 oraz 1000 kun. Ze względu na plany wprowadzenia europejskiej waluty, wygląd monet oraz banknotów nie uległ zmianie od lat 90. do dnia dzisiejszego.Wykres Chorwacka kuna

Historia waluty

Chorwacja kuna, mimo ciekawej nazwy sięgającej średniowiecza, powstała stosunkowo niedawno – w czasie II wojny światowej. Pełniła rolę głównej jednostki płatniczej Niezależnego Państwa Chorwackiego, które funkcjonowało w latach 1941-1945. Po jego upadku w użyciu pojawił się jugosłowiański dinar obowiązujący w kraju przed wojną. Jego stosunek wynosił: 1 dinar = 40 kun.

Powrót kuny stosowanej w obecnym kształcie nastąpił dopiero w 1994 roku po trzyletnim okresie przejściowym, podczas którego w użyciu pozostawał tzw. dinar chorwacki. Władze państwa, mimo licznych kontrowersji, zdecydowały się pozostać przy nazwie „kuna”, rezygnując z określenia jej mianem „kruny” (kojarzonej z koroną czeską).Podstawowe informacje o walucie

Bankiem Centralnym odpowiedzialnym za emisję kuny jest Narodowy Bank Chorwacji, natomiast wydawaniem banknotów i monet zajmuje się Chorwacki Instytut Monetarny. Awersy lip nawiązują do roślin spotykanych lub uprawianych na terenie Chorwacji, takich jak kukurydza, winorośl, tytoń, dąb, oliwka oraz degenia. Natomiast na awersach kun możemy dostrzec wizerunki takich zwierząt, jak niedźwiedź, tuńczyk oraz słowik. Banknoty wyglądem nawiązują z kolei do zabytkowej architektury i postaci istotnych dla historii chorwackiego narodu: poetów, polityków czy biskupów.