Menu

Słownik forex

A

Analiza fundamentalna – analiza polegająca na prognozowaniu przyszłego kursu instrumentu np. waluty na podstawie danych ekonomicznych, sytuacji politycznej, nastrojów panujących wśród inwestorów itp.

Analiza techniczna – analiza polegająca na prognozowaniu przyszłego kursu instrumentu na podstawie wykresów (kursów historycznych).

Appreciation (Aprecjacja) – oznacza wzrost wartości waluty krajowej względem innych walut, a tym samym wyższą cenę danej waluty w porównaniu z innymi. Do pozytywnych skutków aprecjacji można zaliczyć między innymi wzrost siły nabywczej waluty, napływ zagranicznego kapitału, redukcję obciążeń wynikających z obsługi zadłużenia zagranicznego. (Zobacz: Czym jest aprecjacja?)

Arbitrage (Arbitraż) – zawarcie transakcji dla osiągnięcia tzw. zysku arbitrażowego, wynikającego z różnicy między ceną kupna a ceną sprzedaży tego samego produktu finansowego czy waluty na tym samym lub dwóch różnych rynkach. Arbitraż oznacza jednoczesne kupno i sprzedaż, przez co nie dochodzi do niekorzystnych zmian cen produktu lub waluty na rynku. (Zobacz: Czym jest arbitraż?)

Asian central banks (Azjatyckie banki centralne) – instytucje mające zasadnicze znaczenie dla gospodarki monetarnej i polityki kursowej krajów azjatyckich. Mają szczególny wpływ na stabilność systemu bankowego państw azjatyckich, a także zdobywają coraz większe znaczenie na światowym rynku walutowym, ponieważ zarządzają rosnącą pulą rezerw walutowych, co wynika z nadwyżek handlowych.

Asian session (Azjatycka sesja) – 23:00 – 08:00 GMT.

Ask (offer) price (Cena Ask) – jest wartością po jakiej kwotowane są oferty sprzedaży. Oznacza cenę, po której rynek gotowy jest sprzedać dany produkt, czyli jest to wartość, dzięki której każdy partycypant rynku może nabyć określony produkt. W obrocie walutowym ask price oznacza cenę, po której można kupić podstawową walutę (znajdującą się po lewej stronie pary walutowej), np. w kwotowaniu USD/CHF 1.4527/32 walutą podstawową jest dolar amerykański (USD) a ask price wynosi 1.4532.

AUS 200 – termin pochodzi z Australijskiej Giełdy Papierów Wartościowych (Australian Securities Exchange). Oznacza indeks, który obejmuje wyłącznie akcje notowane na Australijskiej Giełdy Papierów Wartościowych i ważony jest kapitalizacją. Wobec tego spółki, znajdujące się na tym indeksie o wyższej kapitalizacji rynkowej mają na niego większy wpływ.

Aussie – odnosi się do pary walutowej AUD/USD (Australian Dollar/U.S.Dollar). Innymi potocznymi nazwami dla tej pary są „Oz” lub „Ozzie”.


B

Balance of trade (Bilans handlowy) – jest to różnica pomiędzy eksportem a importem danego kraju.

Bank centralny – jest to instytucja odpowiedzialna za politykę pieniężną w danym kraju oraz za funkcjonowanie systemu bankowego w tym państwie. Do najważniejszych funkcji banku centralnego zalicza się m.in.: emisję pieniędzy gotówkowych, zaopatrzenie banków komercyjnych w pieniądze, prowadzenie rachunków instytucji państwowych. W Polsce funkcje banku centralnego pełni Narodowy Bank Polski. (Zobacz: Czym jest bank centralny?

Bar chart (Wykres słupkowy) – jest to typ wykresu stosowany powszechnie w branży handlowej i finansowej, w którym prostokątne słupki mają długość proporcjonalną do wielkości reprezentowanych wartości. W tego rodzaju wykresie górny kraniec słupka oznacza najwyższy punkt, jaki cena osiągnęła w danym okresie, zaś dolny kraniec słupka – najniższy punkt. Zamieszczona po lewej stronie paska linia oznacza kurs otwarcia, natomiast linia po prawej stronie – kurs zamknięcia dla danego okresu.

Barrier option (Opcja barierowa) – jest to rodzaj opcji egzotycznej o strukturze bardziej złożonej niż tradycyjne opcje kupna i sprzedaży. Powstaje przez dodanie do opcji tradycyjnej bariery (elementu konstrukcyjnego), którą jest poziom cen instrumentu bazowego, a jego osiągnięcie decyduje o przedterminowym wygaśnięciu opcji bądź o jej aktywacji. Poziom bariery (Barrier level) jest ustalany w momencie zawierania kontraktu opcyjnego.

Base currency (Waluta podstawowa) – na rynku Forex jednostkowe ceny w walucie są kwotowane jako pary walutowe. Pierwsza waluta w parze jest walutą podstawową (nazywaną także walutą transakcyjną), zaś druga w parze to waluta kwotowana. Przykładowo – jeżeli kurs USD/PLN wynosi 3,7482, to oznacza, że 1 dolar amerykański jest wart 3,7482 złotówek polskich. Na rynku Forex z reguły dolar amerykański jest uważany za walutę bazową dla kwotowań, wobec czego kwotowania są wyrażane jako jednostka 1 USD za inną walutę notowaną w parze. Odstępstwem od tej reguły jest funt brytyjski, euro oraz dolar australijski.

Base rate (Stopa oprocentowania) – stopa oprocentowania banku centralnego danego kraju

Basing (Bazowanie) – jest to metoda stosowana w technicznej analizie i obrazująca za pomocą wykresu, kiedy podaż i popyt produktu są niemal równe. Terminu tego używa się także przy opisie problemu, który konsoliduje się po okresie gwałtownego wzrostu lub spadku.

Basis point (Punkt bazowy) – jest to jednostka miary używana do opisania minimalnej zmiany ceny produktu.

Bazowa waluta – pierwsza waluta w kwotowaniu pary walutowej np. USD/PLN – tu walutą bazową jest dolar, a kwotowaną PLN

Bearish/Bear market (Rynek niedźwiedzia) – zamiennie stosuje się określenie bessa. Jest to długotrwały spadek na rynku kapitałowym. W takiej sytuacji kursy akcji oraz innych instrumentów finansowych (także walut) spadają. Może towarzyszyć temu podwyższony wolumen oraz aktywność inwestorów. (Zobacz: Rynek niedźwiedzia – co to jest?)

Bears (Niedźwiedzie) – Traderzy, którzy sprzedają papiery wartościowe mając nadzieję, że w przyszłości notowania będą spadać. Liczą na sprzedaż aktywów tak drogo, jak jest to możliwe, czekając na spadek cen do minimum i ponowne kupowanie.

Bid/ask spread – różnica między ceną bid a ceną ask.

Bid price (Cena bid) – jest wartością, po jakiej rynek gotowy jest kupić daną walutę (przeciwieństwo ask price). Oznacza wobec tego cenę, którą partycypant rynku może ponieść podczas transakcji. W obrocie walutowym bid price stanowi wartość, za jaką sprzedawca może sprzedać podstawową walutę, znajdującą się po lewej stronie pary walutowej, np. przy kwotowaniu USD/CHF 1.4527/32 walutą podstawową jest dolar amerykański (USD) a bid price wynosi 1.4532.

Big figure (Duża liczba) – jest to określenie, odnoszące się do pierwszych dwóch lub trzech cyfr kwotowania waluty, np. w przypadku USD/JYP , gdy wartość wynosi 108,8398/8400, to big figure będzie 108.

The Bank for International Settlements, BIS (Bank Rozrachunków Międzynarodowych) – uznawana jest za najstarszą międzynarodową organizację finansową, zajmującą się wsparciem współpracy w zakresie polityki monetarnej i finansów. Działa od 1930 roku i ma swoją siedzibę w Bazylei w Szwajcarii. BIS pośredniczy w relacjach między bankami krajowymi i centralnymi, przez co nazywany bywa „bankiem banków centralnych”. Funkcjonowanie BIS-u ma celu wyeliminowanie groźnych dla rynku walutowego sytuacji. Ponadto zapewnia instrumenty dodatkowej płynności dla banków centralnych, gdy dochodzi do nagłych przypadków.

Black box – element zautomatyzowanego modelu strategii handlowej. Terminu Black box lub Grey box używa się do określenia serwerów podpiętych bezpośrednio do serwerów giełdowych. W tym modelu to komputery „decydują” (a właściwie algorytmy) otwarciu lub zamknięciu pozycji.

BOC (Bank of Canada) – bank centralny Kanady

BOE (Bank of England) – bank centralny Wielkiej Brytanii

BOJ (Bank of Japan) – bank centralny Japonii

Bollinger bands (Wstęga Bollingera) – stanowi narzędzie wykorzystywane w analizie technicznej. Opracowane zostało przez Johna Bollingera na początku lat 80-tych XX wieku. Jej głównym celem jest określenie względnych dołków oraz szczytów cenowych. Narzędzie jest wykorzystywane przy planowaniu i podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Może służyć m.in. do czytania siły trendu, określania momentu wejścia podczas konsolidacji, itp.

Bond – określenie stosowane dla nazwania długu, który jest wydany na określony czas.

Book (książka) – w środowisku finansowym funkcjonują dwa terminy: A book – określa się tym mianem pulę zleceń u brokera przeznaczonych do zabezpieczenia na rynku, B book – termin ten służy do określenia puli zleceń przeznaczonych do rozliczenia wewnątrz (w tym przypadku broker bierze na siebie ryzyko zleceń).

Broker – jest to podmiot (firma, osoba prawna lub fizyczna), która pośredniczy w transakcjach, łącząc interesy kupujących i sprzedających, pobierając za tę czynność określoną opłatę w postaci prowizji. Wysokość prowizji jest z reguły uzależniona od wysokości przeprowadzanej transakcji. (Zobacz: Kim jest broker?)

Buck – jest wyrażeniem slangowym, stosowanym w branży finansowej dla określenia jednego miliona jednostek pary walutowej w dolarach lub określenie stosowane ogólnie dla dolara amerykańskiego.

Bullish/Bull market (Rynek byka) – zamiennie stosuje się określenie hossa. Jest to utrzymujący się przez dłuższy czas wzrost kursów akcji na giełdzie. W takiej sytuacji kursy akcji, cen papierów wartościowych lub towarów norowanych na giełdzie, a także innych instrumentów finansowych (w tym walut) rośnie. Może temu towarzyszyć wykup akcji, zaś w przełomowych momentach także podwyższony wolumen i aktywność inwestorów. (Zobacz: Rynek byka – czym jest?)

Bulls (byki) – Traderzy, którzy grają na zwyżkę cen na rynku finansowym i agresywnie kupują. To właśnie „byki” dominują w początkowym cyklu rynkowym hossy i bessy.

Bundesbank – bank centralny Niemiec

Buy (Transakcja kupna) – inaczej określana jest mianem długiej pozycji na rynku Forex, która zakłada wzrost kursu danego instrumentu.

Buy dips – terminu tego używa się na określenie nabywania instrumentów finansowych za każdym razem, gdy ich cena spadnie.


C

Cable (kabel) – jest to potoczne określenie dla popularnej pary walutowej GBP/USD (Great British Pound/U.S. Dollar). Nazwa została zapożyczona jeszcze z czasów, gdy korzystano z telegrafów, kiedy to transakcje pomiędzy brytyjskim funtem a dolarem amerykańskim były przeprowadzane dzięki transatlantyckiemu kablowi, biegnącemu po dnie oceanu.

CAD – określenie kanadyjskiego dolara, używa się zamiennie także nazw Loonie lub Funds.

Call option (Opcja kupna) – jest to umowa, dająca nabywcy prawo (ale nie obowiązek) do zakupu akcji, obligacji, towaru bądź innego instrumentu po określonej cenie, ustalonej przez obie strony w momencie zawarcia kontraktu opcyjnego. Ważność tych opcji jest zwykle określana przez podanie konkretnej daty, którą nazywa się datą wygaśnięcia danej opcji. Instrumenty nazywane są aktywami bazowymi i to właśnie, gdy ich cena rośnie nabywcy zyskują korzyści.

Canadian Ivey Purchasing Managers (CIPM) Index – jest to indeks ekonomiczny, mierzący poziom aktywności menedżerów zakupów w Kanadzie. Indeks ten stanowi wspólny projekt Kanadyjskiego Stowarzyszenia Zarządzania Zakupami i Szkoły Biznesu Richard Ivey. Traderzy korzystają z tego indeksu, ponieważ z reguły menadżerowie zakupów mają wczesny dostęp do danych na temat wyników swojej firmy.

Candlestick chart (Wykres świecowy) – stanowi jedną z metod wykorzystywanych w analizie technicznej na rynku Forex i wywodzi się z Japonii. Na budowę wykresu składają się takie elementy jak: cena otwarcia z badanego okresu, cena zamknięcia z badanego okresu, najniższa cena z badanego okresu, najwyższa cena z badanego okresu. Ceny zamknięcia i otwarcia są określane krańcami korpusu świecy oraz jej kolorem. Formacje świecowe informują o zachowaniach inwestorów na rynku i powstają w wyniku połączenia kilku różnych świec na wykresie.

Capitulation (Kapitulacja) – następuje wówczas, gdy inwestorzy rezygnują z jakichkolwiek wcześniejszych zysków, zabezpieczenia, sprzedają swoje pozycje w okresach spadku.

Carry trade – jest to handlowa strategia spekulacyjna, która wykorzystuje różnice w stopach procentowych. Opiera się na zadłużaniu w walucie kraju o niskiej stopie procentowej i lokowaniu uzyskanych w ten sposób środków w walutę kraju o wysokiej stopie procentowej. Oznacza to jednoczesne zadłużanie się w walutach niskoprocentowych oraz kupowanie instrumentów finansowych o prawdopodobnie wysokiej stopie zwrotu.

Cash Market (Rynek kasowy) – jest to rynek dla natychmiastowego rozliczania transakcji dotyczących towarów i papierów wartościowych. Wymiana następuje tu w teraźniejszości – transakcje są realizowane najpóźniej w drugim dniu roboczym od chwili ich zlecenia.

Cash Price (Cena gotówkowa) – jest to rzeczywista kwota pieniężna, gdy towary są fizycznie kupowane bądź sprzedawane na rynku kasowym.

CFD (The Contract for Difference, Kontrakt różnic kursowych) – jest to rodzaj umowy zawartej między dwiema stronami, które zobowiązują się do rozliczenia kwoty równej różnicy między ceną otwarcia i ceną zamknięcia pozycji. Daje to możliwość skorzystania z ruchu cenowego bez posiadania aktywów bazowych. Kontrakty różnic kursowych stanowią instrumenty pochodne – a więc ich wartość jest uzależniona bezpośrednio od wartości instrumentu bazowego, na który opiewają. (Zobacz: Czym jest CFD?)

Clearing (Wyczyszczenie) – jest to proces rozliczania transakcji. Określa on kolejność płatności za wymianę towarów lub papierów wartościowych między zainteresowanymi stronami.

Close position/Closing (Zamknięta pozycja/zamknięcie pozycji) – Zamknięcie pozycji odnosi się do przeprowadzenia transakcji zabezpieczającej i polega na zajęciu pozycji przeciwstawnej. Proces ten pozwala ograniczyć ryzyko strat, ponieważ do chwili zamknięcia pozycji zysk jest wartością wirtualną, a każda transakcja może okazać się pozycją stratną.

Closing Proce (Cena zamknięcia) – jest najbardziej aktualną wyceną instrumentu finansowego (np. papieru wartościowego), aż do momentu, gdy transakcja nie rozpocznie się ponownie następnego dnia.

Collateral – termin ten używany jest do określenia aktywów służących jako zabezpieczenia, czyli takich, które na podstawie zobowiązania umownego są powiązane ze spłatą kredytu bądź pożyczki.

Commission (prowizja) – jest to opłata, która zostaje naliczona przez brokera za zawarcie konkretnej transakcji.

Commodity currencies (waluty towarowe) – są to waluty krajów, w których gospodarka w znacznej mierze opiera się na zasobach naturalnych. Najściślejsze korelacje wykazuje dolar australijski, dolar kanadyjski oraz dolar nowozelandzki. Do innych waluty, na które wpływ (ale nieco mniejszy) mają ceny towarów, należy zaliczyć franka szwajcarskiego oraz jena japońskiego. Wiedza o tym, która waluta jest skorelowana z konkretnym towarem pozwala lepiej zaplanować pewne ruchy rynkowe.

Components (komponenty) – są to „elementy” składające się na parę walutową, w której nie występuje dolar – taka para powstaje ze skrzyżowania, np. EUR/USD + USD/JPY są komponentami pary walutowej EUR/JPY. Takie kursy powstają przez kupno i sprzedaż waluty trzeciej (najbardziej płynnej na rynku).

COMPX – symbol stosowany dla określenia tzw. indeksu kompozytowego NASDAQ (NASDAQ Composite Index). Jest to indeks ważony kapitalizacją rynkową ponad 3300 akacji notowanych na amerykańskiej giełdzie papierów wartościowych, specjalizującej się przede wszystkim w spółkach z sektora technologicznego – NASDAQ (National Association of Securities Dealers Automated Quotations system).

Confirmation (potwierdzenie) – dokument, którym wymieniają się strony transakcji, zawierający warunki tej transakcji.

Consolidation (konsolidacja) – jest to określenie stosowane w analizie technicznej dla opisania ruchu cen instrumentów inwestycyjnych oscylujących na tym samym poziomie. Z reguły konsolidacja jest uznawana za okres niezdecydowania, który kończy się w chwili, gdy ceny aktywów spadają lub wzrastają w stosunku do dotychczasowego poziomu.

Construction spending (wydatki na budowę) – jest to wskaźnik ekonomiczny mierzący wysokość wydatków na budowę.

Contagion (zarażanie) – jest to tendencja do rozprzestrzenienia się zakłóceń z jednego rynku lokalnego na inne. Odnosi się główne do sytuacji, w której kryzysy finansowe bądź gospodarcze rozprzestrzeniają się i pojawiają w innych krajach, pozornie charakteryzujących się „zdrowymi” fundamentami ekonomicznymi.

Contract (kontrakt) – jest to podstawowe porozumienie handlowe na rynku Forex.

Controlled risk (ryzyko kontrolowane) – określa się tym terminem pozycję z ograniczonym ryzykiem z powodu wykorzystania tzw. Guaranteed Stop, zapewniającego, że pozycja jest zawsze zamknięta po wcześniej wybranej cenie. Stanowi powszechnie wykorzystywane narzędzie zarządzania ryzykiem, wykorzystywane dla ochrony transakcji przed ewentualnymi niepotrzebnym stratami.

Convergence of MAs (Konwergencja średnich kroczących) – konwergencja dotyczy tzw. średnich kroczących (Moving Average – MA), stanowiących wskaźnik, który podąża za trendem w oparciu o przeszłe ceny. Konwergencja średnich kroczących to analiza techniczna średnich kroczących z różnych okresów, zbliżających się do siebie, co może świadczyć o nadchodzącej konsolidacji cen.

Counter currency (waluta kwotowana) – jest to druga waluta w kwotowaniu w parze walutowej, np. w parze USD/PLN – to polski złoty (PLN) będzie walutą kwotowaną. W niej jest wyceniana i rozliczna transakcja kupna i sprzedaży waluty bazowej. Z reguły walutami kwotowymi są te mniej płynne, jak PLN, CZK i inne.

Country risk (ryzyko kraju) – jest to określenie ryzyka związanego z inwestowaniem w danym kraju. Różni się ono w zależności od państwa i może obejmować ryzyko polityczne, walutowe, gospodarcze, czy transferu. W węższym zakresie oznacza ryzyko dotyczące niewywiązania się zagranicznego rządu z obligacji bądź innych zobowiązań finansowych. W szerszym znaczeniu ryzyko kraju traktowane jest jako stopień zagrożenia związany z niepokojami politycznymi i gospodarczymi, które wpływają na m.in. papiery wartościowe emitentów prowadzących działalność w danym kraju .

CPI – skrót od nazwy Consumer Price Index, czyli wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych, stanowiącego popularną miarę inflacji i deflacji.

Cross (waluty krzyżowe) – są to pary walutowe, które nie zawierają dolara amerykańskiego, ale obliczane są na podstawie par z dolarem, np. kurs pary CAD/JPY (dolar kanadyjski/jen japoński) wynika z podzielenia przez siebie kursów par USD/JPY (dolar amerykański/jen japoński) i USD/CAD (dolar amerykański/dolar kanadyjski).

Crown currencies – odnosi się do takich walut jak dolar kanadyjski (Canadian Dollar, CAD), dolar australijski (Australian Dollar, Aussie), brytyjski funt (British Pound, Sterling) i dolar nowozelandzki (New Zealand Dollar, Kiwi) – stanowiących waluty krajów należących do tzw. Commonwealth.

Currency (waluta) – jest to każda forma pieniądza emitowana przez rząd lub bank centralny i wykorzystywana jako prawny środek płatniczy i środek rozliczeniowy (miernik wartości).

Currency pair (para walutowa) – są to dwie waluty tworzące kurs walutowy, np. EUR/USD – Euro/U.S. Dollar

Currency risk (ryzyko walutowe, ryzyko kursowe) – jest to ryzyko związane z możliwością wystąpienia wahań kursu jednej waluty względem innej. Wahania te mogą prowadzić do pogorszenia bądź poprawy sytuacji finansowej.

Currency symbols (symbol waluty) – jest to trzyliterowy symbol określający daną walutę, przy czym dwie pierwsze oznaczają kraj pochodzenia, a ostatnia – nazwę waluty – np. USD – United States Dollar, GBP – Great Britain Pound.

Current account (rachunek bieżący bilansu płatniczego) – jest to rachunek obrotów bieżących obejmujący bilans handlowy (zestawienie płatności z eksportu i importu dóbr), bilans usług (zestawienie płatności z tytułu obrotów usługami między rezydentami krajowymi i zagranicą), bilans procentów i dywidend (zestawienie wpływów i wydatków z tytułu obsługi kapitału i pracy), bilans transferów jednostronnych (zestawienie transakcji będących jednostronnym przepływem dóbr, usług oraz środków finansowych, któremu nie towarzyszy przepływ płatności.


D

Day trading – handel jednosesyjny tj.  handel polegający na otwieraniu i zamykaniu pozycji w czasie tego samego dnia. (Zobacz: Day trading – co to takiego?

Demo – rachunek demonstracyjny, przeważnie darmowe konto handlowe na platformie transakcyjnej brokera umożliwiające zawieranie transakcji tylko na wirtualnych środkach.

Depozyt zabezpieczający – środki pieniężne zgromadzone na rachunku inwestora wymagane przez brokera, jako zabezpieczenie zawieranych transakcji. (Zobacz: Czym jest depozyt zabezpieczający (margin)?)

Deprecjacja – spadek wartości danej waluty, osłabienie się waluty, przeciwieństwo aprecjacji. (Zobacz: Czym jest deprecjacja?)

Długa pozycja – kupno instrumentów finansowych. (Zobacz: Długa pozycja (long) – czym jest? Jak właściwie działa?)

Dźwignia (leverage) – lewar, mnożnik pozwalający na zawarcie transakcji o dużym wolumenie (wartości) na danym instrumencie, dysponując nieporównywalnie mniejszym kapitałem (depozytem zabezpieczającym). (Zobacz: Dźwignia finansowa (leverage) – jak właściwie działa?)


E

Egzotyczne waluty – pary walutowe charakteryzujące się zazwyczaj niską płynnością i popularnością.

EOD (end of day order) – zlecenie ważne do końca danej sesji.


F

Formacje cenowe – Formacje cenowe to wzorce i układy cen na wykresach, które często dostarczają informacji na temat przyszłych ruchów cen. Inwestorzy i traderzy od lat zwracają na nie uwagę. Dzięki nim mogą podejmować decyzje inwestycyjne, np. otwieranie bądź zamykanie pozycji na rynkach finansowych. (Zobacz: Formacje cenowe – czym są, jak je rozpoznać?)


G


H

Hedging – strategia zabezpieczająca przed ryzykiem. (Zobacz: Hedging – czym jest i na czym polega?)

High – maksymalny poziom ceny instrumentu osiągnięty w danym okresie czasu.


I

Instrument finansowy – np. papiery wartościowe, kontrakty terminowe, opcje itp.

Insider trading – zlecenia kupna bądź sprzedaży papierów wartościowych, które notowane są na rynku giełdowym, przeprowadzane przez ludzi mających dostęp do informacji poufnych dotyczących konkretnego instrumentu finansowego. (Zobacz: Insider trading – co to takiego?)


J


K

Kod waluty (currency code) – obowiązujący globalnie trzyliterowy skrót identyfikujący daną walutę.

Korekta – krótkoterminowe, wyraźne zmiany cen (odreagowania) o kierunku przeciwnym do głównego (długoterminowego) trendu.

Konsolidacja –Tendencja, trend boczny, w trakcie którego kurs porusza się horyzontalnie w określonym przedziale cenowym. (Zobacz: Konsolidacja – co to takiego?)

Krótka pozycja – sprzedaż instrumentów finansowych.

Kurs – cena instrumentu bazowego wyrażona w jednostkach danej waluty. W przypadku kursów walut jest to cena jednej waluty (bazowej) wyrażona w jednostkach drugiej waluty (kwotowanej).

Kurs krzyżowy (cross rate) – kurs pary walutowej nie zawierającej USD. W praktyce są to kursy, które powstają przez kupno i sprzedaż waluty trzeciej (najbardziej płynnej na rynku).

Kwotowana waluta  – w parze walutowej jest to druga waluta. W tej walucie następuje rozliczenie transakcji na danej parze walutowej.

Kwotowanie – podanie ceny cen bid i ask danej pary walutowej w danym momencie.


L

Long – pozycja długa, transakcja polegająca na kupnie waluty bazowej.

Lot – standardowa wielkość transakcji. Jeden lot 100 000 jednostek waluty bazowej. (Zobacz: Lot – czym jest? Na czym polega?)

Low – minimalny poziom, jaki osiągnęła cena w danym okresie czasu.


M

Margin  – depozyt zabezpieczający – środki pieniężne zgromadzone na rachunku inwestora wymagane przez brokera, jako zabezpieczenie zawieranych transakcji.

Margin Call – wystawione przez brokera wezwanie do uzupełnienia depozytu przez inwestora w związku ze stratami na rachunki i spadkiem wartości wolnego depozytu zabezpieczającego.

Micro Lot – 1/100 lota, czyli 1000 jednostek waluty bazowej.

Mini Lot – 1/10 o lota, czyli 10 000 jednostek waluty bazowej.


N


O

Open – poziom ceny instrumentu odnotowany na otwarciu danego okresu czasowego.


P

Para walutowa – dwie waluty tworzące kurs walutowy tj. waluta bazowa i waluta kwotowana.

Pip (pips) –  punkt, punkt bazowy, najmniejsza jednostka, o jaką może zmienić się kurs np. w przypadku kursu waluty np. EUR/USD zmiana o 0,0001. (Zobacz: PIP (Price Interest Point, Percentage in Point) – co to takiego i jak działa?)

Platforma transakcyjna – aplikacja umożliwiająca handel na rynku Forex za pośrednictwem internetu np. platforma Meta Trader 4.

Punkty swapowe – korekta ceny przy utrzymywaniu otwartej pozycji dłużej niż jeden dzień wynikająca z różnicy w oprocentowaniu walut w danej parze walutowej.


R

Rachunek demo – rachunek demonstracyjny, przeważnie darmowe konto handlowe na platformie transakcyjnej brokera umożliwiające zawieranie transakcji tylko na wirtualnych środkach.

Rollover (rolowanie pozycji) – przesunięcie daty rozliczenia transakcji w przyszłość z uwzględnieniem korekty ceny wynikającej z  różnicyw oprocentowaniu walut w danej parze. (Zobacz: Rolowanie (rollover) – czym jest?)

Rynek byka (bull market) – rynek poruszający się w trendzie wzrostowym. (Zobacz: Rynek byka – czym jest?)

Rynek niedźwiedzia (bear market) – rynek poruszający się w trendzie spadkowym. (Zobacz: Rynek niedźwiedzia – co to jest?)


S

Scalping – Scalping jest strategią inwestycyjną, którą często wykorzystuje się na rynku Forex. Polega na zawarciu wielu niewielkich transakcji w ciągu doby.  (Zobacz: Scalping, czym jest i jak działa?)

Short (short position) – pozycja krótka, transakcja polegająca na sprzedaży waluty bazowej Skalpowanie (scalping) – strategia inwestycyjna polegająca na otwieraniu i zamykaniu pozycji w bardzo krótkich odstępach czasu np. co kilka sekund lub minut. (Zobacz: Krótka pozycja (Short) – co to takiego?)

Spread – widełki cenowe, różnica pomiędzy kursem kupna (bid) i kursem sprzedaży (ask). (Zobacz: Spread – co to takiego?)

Stop loss (SL) – zlecenie obronne, ustalany przez inwestora poziom cenowy, po którego przekroczeniu otwarta pozycja (stratna) zostaje automatycznie zamknięta. Podstawowe metoda do zabezpieczenia się przed nadmiernymi stratami.


T

Take profit (TP) – ustalany przez inwestora zamierzony poziom ceny, po osiągnieciu którego otwarta (zyskowna) pozycja zostaje automatycznie zamknięta. Realizacja zysku. (Zobacz: Take profit – na czym polega i jak ustawić zlecenie?)

Tick – najmniejsza możliwa zmiana ceny instrumentu (pips).

Trend – kierunek w jakim podąża cena danego instrumentu (wzrostowy, spadkowy, horyzontalny).


U


W

Waluta bazowa – pierwsza waluta w kwotowaniu pary walutowej np. USD/PLN – tu walutą bazową jest dolar, a kwotowaną PLN.

Waluta egzotyczna – waluta mało płynna.

Waluta kwotowana – w parze walutowej jest to druga waluta. W tej walucie następuje rozliczenie
transakcji na danej parze walutowej.

Wolumen – liczba transakcji zawartych w określonym czasie.

Wolumen obrotu – W handlu wolumen obrotu określa poziom aktywności uczestników rynku poprzez sumę liczby jednostek, będących przedmiotem obrotu w danym okresie. (Zobacz:Wolumen obrotu – czym jest?)


Z

Zlecenie (order) – wydane przez inwestora polecenie zawarcia określonej transakcji.

Zmienność rynkowa (volatility) – Na rynkach finansowych ceny aktywów ulegają wahaniom, ponieważ zależność po między podażą a popytem stale się zmienia. Im gwałtowniejsze odchylenia w górę i w dół, tym większa zmienność. Wahania te z jednej strony dają szansę na znaczne zyski, z drugiej zwiększają prawdopodobieństwo dużych strat. Z tego powodu analiza zmienności rynkowej jest użytecznym narzędziem wykorzystywanym do oceny ryzyka inwestycyjnego. (Zobacz: Zmienność rynkowa (Volatility) na rynku forex)